- MEŞREB
- Huy. Yaradılış. Adet. Ahlâk. * Gidiş. * İçmek. İçilecek yer. * Fehmetmek. * Mânevi haz ve feyz alınan yer ve yol
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
MEŞREB
Look at other dictionaries:
meşreb — (A.) [ بﺮﺸﻡ ] 1. yaratılış, tabiat. 2. içme yeri … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
PAK-MEŞREB — Gidişi, yaratılışı temiz. İyi huylu olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ŞUH-MEŞREB — f. Açık meşrebli, şen ve neşeli … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
hafifmeşrep — sf., bi, Ar. ḫafîf + meşreb Davranışları, içinde bulunduğu toplumun ahlak anlayışına uymayan (kadın) … Çağatay Osmanlı Sözlük
meşrep — is., bi, esk., Ar. meşreb 1) Yaradılış, huy, karakter, mizaç Bunların arasında bilhassa Vehbi Dede isminde Mevlevi bir musikişinas tanıdı ve meşrebine uygun buldu. H. E. Adıvar 2) Davranış biçimi Kişilik genel çizgisi meşrep olarak bilinir. N.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
GERM — f. Sıcak. Kızgın. * Çabuk öfkelenen. * Gayretli, hamiyetli. Tez meşreb … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MACİD — Çok âli. Şerif. Yüce. Kerim. * Hoş. Nâzik meşreb … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MEDYUM — (Medyom) Lât. İspirtizmacılık için vasıtalık eden.(Nurlarla şiddetli alâkası bulunan birkaç has kardeşimizin nazarını, fikrini başka tarafa çevirmek veya zevkli ve ruhani bir meşreb ile meşgul edip, hizmet i imaniyeye karşı zaifleştirmek için… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
RİND — f. Kalender. Aldırışsız, dünya işlerini hoş gören. * Laübali meşreb feylesof. * Bâtını irfan ile müzeyyen olduğu halde zâhiri sâde görünen hakîm. Dış görünüşü laübali olduğu halde, aslında kâmil olan kimse … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
SEYR-İ ÂFÂKÎ — Terbiye ve mâneviyatta tekâmül yollarında, hariç âlemden, âfaktan başlamak suretiyle bulunan delillerle tekâmül edip nefsini ıslâh ve imâni ve Kur âni hakikatlarda terakki etmek usulü.(Tarikatta seyr i enfüsi ve seyr i âfâki tâbirleri altında iki … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
